kendimce

arada sırada kırılgan mektuplar yazıyorum
kendimce
ne yazacağımı bile bilmeden
meydanlarda ulu orta bağırır gibi
sarhoşluktan öteye gidemeyen bir halde
naralar atıyorum gökyüzüne
inan ki o zaman da kıramıyorum seni
tek bir kötü laf çıkmıyor ağzımdan
uçup gidiyor küfür dolu sözler
kırılan yine benim yüreğim oluyor
sonunda kızıyorum bu düzene
kırıyorum kalemimi ortadan
idam emrini vererek bu düzene
en kolay olanını yapıyorum
kendimce
düzeni yok edip
atıyorum her şeyi içime