SoBe 1 - Akşam Ebesi

Çocukluğum Kırıkkale'nin Yaylacık Mahallesi'nde geçti. Çocukluk yıllarımı kolay kolay hiçbir şeye değişmem. Çok güzel anılarım var, dolu dolu günlerdi...

O yıllardan aklımda kalan bir terim: akşam ebesi
Anneler çocuklarını camlardan çağırır.

- Buraaaaaaaak! Buraaaaaaaaaaaak!
- Tamam anneeeee! Geliyorum şimdi!
- Buraaaaaaaaak, çabuk ol oğlum! Yemek hazır!!!
- Tamam anneeeee, geliyorum dedim yaaaa!

Bu yüksek sesli konuşma mesafeye aldırmadan devam eder. Ve oyun biter. Sıra akşam ebesine gelir. Herkes birbirini ebelemeye başlar ve 'akşam ebesi!' der. Amaç en son ebelemek ve evin yolunu tutmaktır. Rahatça yemek yiyebilmek ve huzur içinde uyuyabilmek için akşam ebesinin önemi büyüktür. Hızlı koşmak, evin yakınlığı ve önce davranabilmek başarıya ulaştırır. Çocukken başarı kriterleri kolaydı ve çabuk unutulurdu. 'Bugün olmadı, artık yarına' mantığıyla güle oynaya evin yolunu tutardık. Aman akşamlar olmasın...