Bir parça çikolatanın hazine değerinde olduğu dönemdir çocukluk. Sayı kavramı denilen bir şey yoktur. Kendisini kovalayan köpekler bin tane, babanın maaşı on trilyon, yoldan geçen arabalar bir katrilyondur. Herkes erişilemeyecek kadar büyük gözükür göze. Yetişkinler ne ağaçların gölgelerinin geceleri canlandığının, ne yatağın altındaki canavarın, ne küvetteki tahliye deliğinin üzerine basanı yutacak güce sahip olduğunun ne küçük kardeşin kendisini ortadan kaldırmak için yaptığı planların ne de büyük dayının dişlerini çıkarabildiği yetmezmiş gibi aynı zamanda gözlerini balon gibi şişirebildiğinin farkındadırlar. Kreş öğretmeninin sözleri kanundur. O yüce bir insandır. Her şeyi bilebilir. Sırf onun gibi olabilmek için umutsuzca büyümek istenilen bir dönemdir çocukluk. Ne var ki bu hiçbir zaman gerçekleşmeyecektir. Zaten daha ilkokula bile bir milyon yıl vardır.
Teşekkürler walking head...
Kaynak: ekşisözlük
