Avanak Avni, vaktinde büyük haliyle çizilen bir karakterdir. Sarı lepiska saçları kulaklarının üzerinden dökülen, deve dilaverle kavgalar eden, elleri cebinde gizen dişlek bir tiptir. Deve Dilaver ise iri yarı, bıyıklı bir adamdır o zamanlar. Hiç unutmadığım bir karesinde, çiçekli gömleği üzerinde, elleri ceplerinde, yoldaki bir taşı tekmeleyerek yürüyordu. Sonra günün birinde Oğuz Aral "Avanak Avni'nın çocukluğu"nu çizer. Bu "dıgıl dıgıl müf"'tan başka bir şey söyleyemeyen, Leyla aşığı, elma meraklısı keltoş velet (ki saçları üç numaraya vurulmaktadır kuvvetle muhtemel), o kadar çok tutulur ki, Avanak Avni'nın aslını kimse hatırlamaz.
Avni konuşamaz, sadece bir sayı bir iki kelime söyleyip, mahalle manavını hayrette bırakır, sonra yine susar. Komşu kadınların bacaklarına bakmaya meraklı, banyodan kaçan bu veletin etrafında, annesi, Deve Dilaver, mahalle manavı, sarışın komşu kadın, Avni'ye kendisine aşık olmasını söyleyen şimdi ismini hatırlayamadığım r'leri söyleyemeyen bir kız ve de ille de Leyla vardır. Favori hareketi, camdan röntgen yaparken tepe üstü ağaçtan düşmesidir.
Avni'nin babası kendisini hiç çizmemiştir. Şimdi ise Avni yetimdir.
Teşekkürler
benekli...
Kaynak:
ekşisözlük
