Bu şiiri 2002 yılında mezun olduğum Kayseri Fen Lisesi'ne, hocalarına, öğrencilerine ve kendinden bir şey bulan herkese ithaf ediyorum. Orhan Veli'ye minneti borç bilirim. Bizi neler mahvetti sizce..?
Güzel Havalar
Bizi bu güzel havalar mahvetti.
Böyle havalarda kopya çektik,
Vurgan'ın dersinde...
Okula defter-kitap götürmeyi,
Kay-Fen'in bahar havasında unuttuk.
Böyle işittik sevgi dolu sözleri, Avni Hoca'dan...
Okuldan kaçma hastalığımız,
Hep böyle zamanlarda nüksetti.
Bizi bu güzel havalar mahvetti.
Günler kısaldı, mevsimlerde...
Ve yıl fen liseli bir öğrencinin okul defterinde,
Birkaç sayfa resim, öyle yarım yamalak ki;
Adnan Bey'in sayesinde...
Doğa gibi bakıyorsun yağmur yağıyor.
Sonra çiçek açıyor, çiftleşmeler başlıyor birer birer...
Elimizle bir anda dönüyoruz ilk yıla,
Çömez yıllarımıza...
Hani şu dağbaşı yalnızlığımıza,
Ahmet Abi'nin kantin semalarına,
Her şeyden habersiz, başıboş dolaştığımız dar yollara,
Adını patika koyduğumuz inek yollarına,
KFL'nin arka sokaklarına,
Işıkların yıldızların gölgesinde kaldığı sahipsiz mezralara...
Bahçe dışarda yinelesin dursun kendini,
Telepinu değiliz, ölüp dirilemeyiz ki...
Okul defterimizde bırakın bizi,
Yeter artık!
Başbaşa bırakın bizle bizi...
Demin de dedim ya;
Hep böyle havalarda nüksetti.
Bizi bu güzel havalar mahvetti.
Kay-Fen sevgisi...
Üzerine;
Dostluk sergisi...
Arkasından;
Neşe ve hüzün silsilesi...
İşte bizi bu güzel havalar mahvetti.
Hepimizi bu sıcacık anılar mahvetti.
Sevgiler...
